یا لطیف
سی و یکم شهریورماه در تقویم ایران اسلامی، تنها یک عدد نیست، پرده ای است پر سرود و حماسه که نقال های خوش الحان و خوش قریحه را بایسته است تا تاریخ پابرجاست بایستند و آن را روایت کنند...
بدون ایستادگی شهدا و ایثارگران، امروز ایران نایستاده بود و بی پرواز آنان، اندیشه، هرگز به آستانه متعالی ایثارگری، صعود نمی کرد. بی دلیل نیست که مفهوم شهادت را با سرو و پرواز به تصویر کشیده اند.
گفتن و سرودن از جنگ آسان نیست؛ خاصه جنگی که به اشارتی و ندایی از معمار کبیر انقلاب، جوانان میهن، لبیک گفتند؛ سربند سرخ شهادت بستند و سینه را مقابل گلوله گلگون کردند ...
سی و یکم شهریورماه، یادآور مادران و همسرانی است که بی کلام و تکلم، جگرگوشه هایشان را نذر میدان گلوله و خون کرده اند و حرف های ناگفته از لحظه وداع با آرام جانشان را، آن بغض فرو خورده هنگام بدرقه با قرآن و گلبرگ و آب را، در باقی عمر، با قاب عکس او در گوشه طاقچه، روایت کردند یا پس از بازگشت او با تنی زخمی از زخمه های نبرد، هرگز روایت نکردند...
سی و یکم شهریورماه، یادآور فرزندانی است که خانه هایی بی سقف داشتند تا سرو سایه گسترشان، بر سر تمامی فرزندان میهن سایه افکند.
این گفتگوها، در غیرت هیچ قلم و جوهری نیست اما به قدر بضاعت مان، سالروز این حماسه ها و رشادت ها را پاس می داریم و می کوشیم رهرو صدیقی بر این طریق باشیم انشاءالله...
سید مهدی حسینی
سرپرست اداره کل استاندارد گلستان